جمعیت کره زمین تا سال ۲۰۵۰ از مرز .۹ ۶ میلیارد نفر خواهد گذشت. محدودیت خاک منابع آبی کشاورزی و گرم شدن کره زمین باعث گردیده است که روز به روز توجه به تامین غذا از منابع دریائی بیشتر شود با توجه به محدودیت صید پیش بینی می گردد تا سال ۲۰۱۸ میزان تولید آبزیان پرورشی از ذخایر دریایی پیشی گیرد و از رقم ۶۲ میلیون تن در سال ۲۰۱۲ به رقم ۱۰۰ میلیون تن در سال ۲۰۲۰ برسد. تراکم آبزی پروری باعث ایجاد و گسترش بیماری های مختلفی گردیده است و به عنوان مهمترین عامل مهار توسعه آبزی پروری به حساب می آید این در حالی است که تاثیرات آبزی پروری بر محیط زیست پیرامونی می تواند بسیار مخرب باشد به همین دلیل امروزه آبزی پروری مسئولانه در کنار رعایت قوانین و مقررات آبزی پروری مطرح میباشد. استفاده گسترده از مواد شیمیائی به عنوان آنتی بیوتیک سم، ضد انگل و... باعث میشود در کنار آثار مخربی نظیر بقایای آنتی بیوتیکی، آلودگی محیط زیست نیز به صورت گسترده صورت گیرد. استفاده از واکسنها به عنوان جایگزین مناسب استفاده از آنتیبیوتیکها باید با رعایت قوانین و مقررات در سه مرحله تولید، توزیع و مصرف باشد به علاوه در نظر گرفتن قوانین رفاه حیوانات نیز بایستی لحاظ گردد. در کشور ما نیز قوانین متعددی در زمینه پیشگیری از بیماریها (سازمان دامپزشکی کشور آبزی پروری سازمان شیلات ایران ) و حفظ محیط زیست (سازمان حفاظت از محیط زیست) وجود دارد که لازم است در مصرف واکسنها در آبزی پروری مد نظر قرار گیرد.
کلمات کلیدی: قوانین و مقررات پیشگیری از بیماریها
دکتر امراله قاجاری